Ferrari Testarossa: Ένα ιταλικό όνειρο!
- speednick
- Mar 22, 2020
- 2 min read
Έρχεται στη ζωή ήρεμα, με ένα μικρό ξέσπασμα και έναν ήχο μάλλον ακανόνιστο. Σύντομα ηρεμεί σε ένα σταθερό ρελαντί, εκεί γύρω στις 1.000 rpm, το οποίο προδίδει… ετοιμότητα. Είναι απόλαυση να ακούς τις στροφές να ανεβοκατεβαίνουν με ακρίβεια μονάδας στην παραμικρή κίνηση του ποδιού. Με σχέση συμπίεσης 9,2:1, δεν μοιάζει και ιδιαίτερα στρεσαρισμένος. Από 4,9 λίτρα, αποδίδει 390 PS στις 6.300 rpm, 500 rpm πριν τον κόφτη. Με υπερτετράγωνη γεωμετρία κυλίνδρων (82 x 78 mm), 48 βαλβίδες και δύο ΕΕΚ σε κάθε πλευρά θα περίμενες να στροφάρει πιο ψηλά. Από την άλλη, με αυτή την αρχιτεκτονική, λογικό που τα 50 kgm ροπή βγαίνουν μάλλον ψηλά, στις 4.500 rpm. Με τις κόκκινες κεφαλές, από όπου και το όνομά της, χωμένες μέσα στα φτερά, έχει σχεδιαστεί έτσι ώστε το σύνολο κινητήρας-κιβώτιο να κατεβαίνει όλο μαζί για να αλλαχθούν οι ιμάντες. Για να κουμπώσεις την 1η, κάτω αριστερά, θέλει πολύ δυνατό αριστερό πόδι.
Όχι μόνο για να πατήσεις τον συμπλέκτη, αλλά και για να τον αφήσεις προοδευτικά. Αν και τελικά ξεκινά ευκολότερα από όσο φαντάζεσαι χάρη στην ορμή του βολάν, θα αποφύγουμε το αστικό περιβάλλον και θα βγούμε γρήγορα στην εθνική. Φορά σύγχρονα λάστιχα με σχέδιο πέλματος «εποχής», οπότε λογικά βγάζουν λίγο θόρυβο παραπάνω. Αλλά η ανάρτηση ελέγχει σωστά το βάρος, ακόμη και με τα σημερινά δεδομένα. Σε παλιές δοκιμές υπάρχουν αναφορές ότι το τιμόνι ελαφρώνει πολύ πάνω από τα 250 km/h, αλλά δεν θα φτάσουμε ως εκεί. Άλλωστε, χωρίς καν να εξαντλούμε τη διαδρομή του πεντάλ, το γκάζι είναι γλυκό και μοιάζει άφθονο. Η δύναμη απλώνεται με ένα τρόπο αρκετά αμερικανικό. Το μοτέρ γουργουρίζει σε έναν τόνο επικό που προδίδει βάθος και δύναμη, αλλά όχι εκρηκτικότητα. Και ενώ απολαμβάνεις τη στιλάτη καμπίνα, η Testarossa καταπίνει τα χιλιόμετρα αβίαστα με την αρχοντιά ενός GT κλάσης.
Το φρένο έχει ξύλινη αίσθηση και το μπλοκάρισμα έρχεται μάλλον εύκολα και απροειδοποίητα. Αυτό που κάνεις στα καινούργια αυτοκίνητα, που αρπάζεις το λεβιέ και καρφώνεις από 5η κατευθείαν τη 2η εδώ το ξεχνάς. Συγχρονίζεις τις στροφές και κατεβάζεις τις ταχύτητες μία-μία. Έτσι κι αλλιώς, είτε ανεβάζεις είτε κατεβάζεις, ο λεβιές θέλει αποφασιστική κίνηση του χεριού, δύναμη ΚΑΙ τρόπο. Η πληροφορία από το εμπρός σύστημα περνά αφιλτράριστη, ψηλαφίζεις την άσφαλτο αναζητώντας το όριο. Το ξηρό κάρτερ έχει επιτρέψει την τοποθέτηση του κινητήρα πολύ χαμηλά προς όφελος της δυναμικής συμπεριφοράς, με τη στατική κατανομή βάρους να είναι 40:60, εμπρός πίσω. Είναι στη φύση της να εκδηλώνει μια υποψία υποστροφής στην είσοδο, αλλά είναι ρυθμίσιμη αν ξέρεις τι θέλεις και πώς να το πάρεις. Διότι αν χρειαστεί διόρθωση μεγαλύτερη από ένα τέταρτο της στροφής του τιμονιού, χλομιάζεις. Ελπίζεις στο μακρύ μεταξόνιο, το οποίο είναι η αλήθεια ότι αμβλύνει τις αντιδράσεις. Αλλά δεν σε αφήνει να πιστέψεις ότι είναι του χεριού σου. Με βαρύ πόδι, ο 12κύλινδρος V 180 μοιρών ανασαίνει πιο βαθιά και βγάζει μεγαλύτερη ένταση, περισσότερη ευστροφία και διαφορετικό πλέον ήχο, πιο σκληρό, καθώς τινάζει την ουρά στην έξοδο.
Μια και μιλάμε για τον κινητήρα, ας ακούσουμε και τον ήχο του!
(Βίντεο από το κανάλι στο youtube Petrolicious)
Πηγές:
Comments