Fiat Bravo/Brava

Μετά το Πούντο και το Κουπέ έπρεπε να φτιάξουν και κάτι πολύ

καλό στη μεσαία κατηγορία.

Φίατ Μπράβο λοιπόν, με 3θυρο αμάξωμα και Φίατ Μπράβα με 5θυρο. Χάτσμπακ δύο

όγκων και... φάστμπακ (ή κάπως έτσι) δυόμισι όγκων.

Λεπτομέρειες. H ουσία δεν βρίσκεται τόσο στη σύγχρονη σχεδίαση(για τότε), ούτε

περιορίζεται στη νέα σειρά των κινητήρων(για τότε). Πολυβάλβιδοι 1.4 και 1.6, αλλά

είναι το σύνολο που «κερδίζει».

Έλειπε από την γκάμα της «μαμάς» κάτι πολύ δυνατό (και καλό) στη μεσαία

κατηγορία. Στο μέγεθος που απευθύνεται στον οικογενειάρχη. Στον καλύτερο

πελάτη της Φίατ άλλοτε και τώρα. Καλό και τότε, προχωρημένο σε ορισμένους

τομείς το Τίπο, τίμιο, αλλά χωρίς «χαρακτήρα» το Τέμπρα, αλλά όταν

φτιάχνεις Πούντο και μπορείς να δημιουργείς αυτοκίνητα όπως το κουπέ (και

το Μπαρκέτα) δεν ανταγωνίζεσαι με αξιοπρεπείς λύσεις κολοσσούς όπως το

Αστρα, το Γκολφ, τα προϊόντα των Ιαπώνων, αλλά και των Γάλλων. Ασχολήθηκαν

οι Ευρωπαίοι και έφτιαξαν αυτό που έπρεπε ώστε να βάλουν φρένο στις Κορόλα,

Σάνι, 323 και στα λοιπά προϊόντα των χωρών της λεκάνης του Ειρηνικού.

Κορυφαία ποιότητα από τους Ιάπωνες, αλλά ίσως «έπαιξαν» με τη νοημοσύνη των

ευρωπαίων καταναλωτών και, πουλώντας σε αντίστοιχες ή και ψηλότερες τιμές

(«καλάμι» ή κάπως έτσι δεν λέγεται αυτή η τάση;), βρέθηκαν σε δύσκολη θέση

αφού τα ZX, 306, Αστρα, Γκολφ κ.ά. διαθέτουν ό,τι τα ιαπωνικά ενώ έχουν και

το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό που τους δίνει το προβάδισμα.