H δική μας πεντάδα θεών!

Toyota Celica Supra (1978)

Η πρώτη γενιά της Supra (ΜΑ40) κυκλοφόρησε από το 1978 έως το 1981. Η παραγωγή της ξεκίνησε στην Ιαπωνία τον Aπρίλιο του 1978, αρχικά μόνο για την εγχώρια αγορά, όπου ήταν γνωστή ως Toyota Celica XX. Βασισμένο στην Toyota Celica της τότε εποχής, αποτέλεσε την κορυφαία έκδοση αυτού του μοντέλου και παρέμεινε στην παραγωγή έως τον Ιούνιο του 1981.

Ίσως να μην είναι πολύ γνωστό αλλά η Supra δεν ξεκίνησε την καριέρα της μόνη και αυτόνομη σαν μοντέλο αλλά ήταν μια παραλλαγή της κορυφαίας τότε Celica.

Το πίσω μέρος της ήταν μεγαλύτερο ενώ ο κινητήρας της Supra ήταν δανεισμένος από το 2000GT όντας εξακύλινδρος σε σειρά. Έκπληξη μας προκαλεί η συνεργασία της Toyota με τη Lotus για την παραγωγή μιας ισχυρότερης έκδοσης με πολλά μέρη να έρχονται απευθείας από την Excel της βρετανικής φίρμας.

Κυκλοφόρησε με δύο κινητήρες: έναν 4-κύλινδρο 2.0 λίτρων, με ισχύ 125 ίππων και έναν 6-κύλινδρο 2.5 λίτρων με 140 ίππους. Και οι δύο υπήρξαν οι πρώτοι κινητήρες της Toyota που είχαν ηλεκτρονικό ψεκασμό καυσίμου (injection).

Συνδυάζονταν με 5-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο (W50) ή με προαιρετικό 4-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο (A40D). Και τα δύο κιβώτια διέθεταν μία σχέση overdrive. Στο 5-τάχυτο μηχανικό, η overdrive ήταν η 5-η, ενώ το 4-τάχυτο αυτόματο έφερε μία overdrive που μπορούσε να ενεργοποιηθεί σε ταχύτητες άνω των 35 μιλίων/ώρα (56 χλμ./ώρα).

Η αρχική Supra είναι σήμερα ένα σπάνιο μοντέλο, που δεν βρίσκεται εύκολα, ακόμα και στις Ηνωμένες Πολιτείες. Θεωρείται άκρως συλλεκτικό αυτοκίνητο, με υψηλό κόστος για τους υποψήφιους συλλέκτες αυτοκινήτων, καθώς μάλιστα ήταν και το πρώτο μοντέλο που εισήγαγε την θρυλική ονομασία Supra.

Toyota Celica Supra (1981)

Αυτή η έκδοση της Supra θα λέγαμε ότι «έβαλε το νερό στο αυλάκι» καθώς αν και παρέμενε υποέκδοση της Celica, το design που έφερε ήταν πρωτοποριακό και ιδιαίτερα όμορφο για την εποχή της. Κυριαρχούσαν οι ακμές και οι γωνίες στο αμάξωμα ενώ εντύπωση προκαλούσαν τα αναδιπλούμενα εμπρός φωτιστικά σώματα δένοντας αρμονικά με το κομψό αμάξωμα. Αυτή η Supra κατασκευάστηκε σε 2 εκδόσεις, την πολυτελή L-Type και την σπορτίφ P-Type με ακόμη περισσότερο σπορ σχεδιασμό. Μέχρι το 1985 που σταμάτησε η παραγωγή της, η ιπποδύναμη του αυτοκινήτου έφτασε τους 161 ίππους και το κλασικό 0-100 γινόταν σε 8’’, τιμή εντυπωσιακή για την εποχή.

Η Toyota θέλοντας να ενισχύσει την σπορ εικόνα της 2ης Supra συμμετείχε ενεργά σε πολλούς αγώνες πίστας σε διαφορετικές εκδοχές όπως στο Βρετανικό Πρωτάθλημα Αυτοκινήτων Τουρισμού το 1985 με ιδιαίτερα καλά πλασαρίσματα.

Βέβαια δεν μπόρεσε να πάρει το πρωτάθλημα εκείνη τη χρονιά αλλά όπως να έχει η Toyota έδωσε μια εικόνα για το τι θα επακολουθούσε.

Η παραγωγή της δεύτερης γενιάς της Supra (ΜΑ61) ξεκίνησε το Δεκέμβριο του 1981 και κυκλοφόρησε το διάστημα 1982 - 1985, αυτή τη φορά και στην Ευρώπη. Όπως και το προηγούμενο μοντέλο, έτσι και η δεύτερη Supra βασιζόταν στην Celica της τότε εποχής. Οι κινητήρες ήταν δύο 6-κύλινδροι 2.8 λίτρων, με 140 ίππους (5M-E) και 170 ίππους (5M-GE) αντίστοιχα. Κυκλοφόρησαν επίσης και άλλες εκδόσεις στις ΗΠΑ και την Ιαπωνία. Όλα τα μοντέλα ήταν εφοδιασμένα με υδραυλικό τιμόνι, αεριζόμενα δισκόφρενα και μπλοκέ διαφορικό. Αρκετές εκδόσεις, επίσης, σε όλα τα κράτη όλων των ηπείρων, προσέφεραν ψηφιακό πίνακα οργάνων και υπολογιστή ταξιδιού.

Toyota Supra (1986)

Με την τρίτη γενιά του μοντέλου η Supra πλέον αυτονομείται από τη Celica και αναλαμβάνει τον ρόλο του κορυφαίου σπορ μοντέλου της εταιρίας. Διατηρεί φυσικά την πίσω κίνηση σε αντίθεση με την Celica, φορά ένα 3λίτρο flat six μοτέρ με απόδοση 200 ίππων ενώ είναι εφοδιασμένη με πολλά τεχνολογικά καλούδια μπροστά από την εποχή της όπως επιλογή προγραμμάτων οδήγησης και ABS.

Η Τoyota προετοίμασε την Supra τρίτης γενιάς ως ένα πραγματικό GT sport car, με ότι αυτό συνεπάγεται. Βασικός σκοπός του πρότζεκτ, ήταν η δημιουργία ενός μοντέλου καλύτερου σε κάθε τομέα, και ειδικά στην ισχύ, στην επιτάχυνση και στην τελική ταχύτητα. Παράλληλα όμως, θα προσέφερε άνεση και πολυτέλεια, καθώς θα υποστηριζόταν από νέο τεχνολογικό εξοπλισμό, μοναδικό για την Supra και αρκετά μπροστά από την εποχή του.

Η εξωτερική της εμφάνιση δεν έχει διαφοροποιηθεί ριζικά από αυτήν του 1981 αλλά παραμένει κομψή και πάνω από όλα ιδιαίτερα δυναμική.

Φυσικά και αυτή η έκδοση μπήκε στα motorsports αφού ομολογκαρίστηκε σαν Group A για να συμμετέχει σε πρωταθλήματα Τουρισμού ανά τον κόσμο αλλά δυστυχώς με πενιχρά αποτελέσματα. Βλέπετε, η Supra βρήκε μπροστά της τα θηρία που ακούνε στο όνομα Ford Sierra RS500 Cosworth και Nissan Skyline R32 GT-R! Ήταν η εποχή που οι 2 αυτοκινητοβιομηχανίες «έφτιαξαν» το όνομα τους με αυτά τα θρυλικά αγωνιστικά που δεν άφηναν περιθώριο αντίδρασης σε κανέναν αντίπαλο στην πίστα. Άλλωστε ακόμη και σήμερα τόσο το RS500 όσο και το Skyline κοσμούν με αφίσες πολλά παιδικά δωμάτια.

Η…κανονική Supra (1993)

Όταν λέμε Supra όλοι έχουμε τη συγκεκριμένη έκδοση κατά νου.

Ιδιαίτερα δυναμική με σχεδιασμό που ταίριαζε γάντι στα ‘90s η Supra mk4 ήταν εφοδιασμένη με έναν μοτέρ απόδοσης 220 ίππων αλλά η μετέπειτα παραλλαγή της ερχόταν ενισχυμένη με έναν bi-turbo flat six και 326 ίππων κινητήρα με τελική που άγγιζε τα 280 χλμ/ώρα. Είναι γνωστό ότι πολλοί βελτιωτικοί οίκοι κατάφεραν να βγάλουν από αυτό το μοτέρ μέχρι και 1000 άλογα τελειοποιώντας τη συνολική σπορ εικόνα της Supra που είχαν για αυτήν οι φίλοι της.

Εννοείται ότι αυτή η γενιά της Supra ήταν και η πλέον πετυχημένη αγωνιστικά στις πίστες.

Συμμετείχε στις 24 ώρες του LeMans αλλά εκεί που έκανε τη διαφορά ήταν στο γιαπωνέζικο πρωτάθλημα Super GT το 1995 και μετά.

Η εξωτερική εμφάνιση επανασχεδιάστηκε ριζικά και έγινε έντονα καμπυλωτή, ενώ απέκτησε και αμυγδαλωτούς μπροστινούς προβολείς, καταργώντας τα αναδιπλούμενα φώτα, και τοποθετήθηκαν δύο νέοι κινητήρες:

Ο πρώτος ήταν ο στάνταρ 2JZ-GE, με ισχύ 220 hp στις 5.800 στροφές / λεπτό (225 hp από το 1998).

Ο δεύτερος ήταν ο bi-turbo 2JZ-GTE, με ισχύ 280 hp για την ιαπωνική εκδοχή (λόγω της ιαπωνικής νομοθεσίας που απαιτούσε μέγιστο όριο ισχύος 280 hp στα εγχώρια μοντέλα) και 330 hp στις υπόλοιπες χώρες.

Ξεχωριστό ήταν και το Castrol livery της Supra καθώς όλοι την έχουμε συνδυάσει στο μυαλό μας με τα πρασινοκόκκινα χρώματα της εταιρίας λιπαντικών. Ίσως βέβαια να φταίει και το GranTurismo του PlayStation…

Οι πωλήσεις στον Καναδά σταμάτησαν το 1997 (δεν υπήρξε κανένα Supra της σεζόν του 1996) και στις ΗΠΑ το 1998. Η παραγωγή όλων των εξαγωγικών εκδόσεων έληξε τον Οκτώβριο του 1998, αλλά συνεχίστηκε στην Ιαπωνία έως τον Αύγουστο του 2002, οπότε και διακόπηκε λόγω των αυστηρότερων κανονισμών εκπομπής καυσαερίων που έπρεπε να υιοθετηθούν έως το 2003.

Toyota Supra (2020)

Η πέμπτη γενιά του Supra έκανε ντεμπούτο στο Διεθνές Σαλόνι Αυτοκινήτου της Βόρειας Αμερικής στο Ντιτρόιτ τον Ιανουάριο του 2019, ως μοντέλο της σεζόν του 2020. Το αυτοκίνητο δημιουργήθηκε από μια συνεργασία μεταξύ της Toyota και της BMW για την παραγωγή της Supra και της BMW Z4. Το Supra, ωστόσο, οδηγείται και χειρίζεται πολύ διαφορετικά από την Z4. Μόνο το πλαίσιο και ο κινητήρας είναι τα ίδια. Μετά από την εξέλιξη με την BMW, η Toyota άρχισε να δουλεύει αποκλειστικά με την Supra χωρίς να έχει καμία επιρροή από τη BMW.

Εντάξει, πολλοί ήδη λοιδορούν και χλευάζουν την Toyota για την συνεργασία της με την BMW κατηγορώντας την για κακή απομίμηση της γερμανικής Ζ4. Σίγουρα δεν είναι και το καλύτερο να παρουσιάζεις ένα τόσο πολυαναμενόμενο μοντέλο και στο τέλος να είναι σχεδόν ίδιο με ένα… γερμανικό κουπέ που δε φέρει κανένα αυτοκινητικό συναίσθημα. Σαφώς και η Ζ4 είναι ένα πολύ όμορφο και δυνατό σπορ αυτοκίνητο αλλά όπως και να το κάνουμε δεν έχει καμία σχέση με τη βαριά φανέλα της Supra!

Το σημερινό Supra τροφοδοτείται από δύο επιλογές κινητήρων βενζίνης, που προέρχονται από την BMW : έναν turbo 4-κύλινδρο σε σειρά κινητήρα 2000 κυβικών ή έναν turbo 6-κύλινδρο σε σειρά 3000 κυβικών. Ο κινητήρας 2.0 λίτρων έχει απόδοση ισχύος 194 - 255 hp, ενώ ο κινητήρας 3.0 λίτρων έχει απόδοση ισχύος 335 hp, με την ισχύ να αποστέλλεται στους πίσω τροχούς μέσω ενός αυτόματου κιβωτίου 8 ταχυτήτων, το ZF 8HP. Αυτή τη στιγμή δεν προσφέρεται επιλογή χειροκίνητου κιβωτίου ταχυτήτων. Το μοντέλο των 2.0 λίτρων μπορεί να επιταχύνει από τα 0-100 km/h σε 5,2 έως 6,5 δευτερόλεπτα, ενώ το μοντέλο των 3.0 λίτρων μπορεί να επιταχύνει από τα 0-100 km/h σε 4,1 δευτερόλεπτα, δηλαδή 1,1 δευτερόλεπτα ταχύτερα από την υπερσυμπιεσμένη έκδοση του A80 Supra και έχει ηλεκτρονικά περιορισμένη τελική ταχύτητα στα 250 km/h.

Νομίζω πως όλοι θέλουμε να δούμε το τελευταίο Supra. Ας μην σας χαλάσω το χατίρι!

( Βίντεο από το κανάλι στο youtube

TOYOTA GAZOO Racing

)