Τα θρυλικά Skyline(Μέρος 2)

Nissan Skyline R33 GT-R Autech Version Nismo Tuned

H έκδοση αυτή αποτέλεσε τη βελτιωμένη έκδοση του 4-πορτου Autech GT-R. Ο μπροστινός προφυλακτήρας του αυτοκίνητου ήταν δανεισμένος από το Nismo 400R, καθώς επίσης και η carbon αεροτομή, αλλά και οι ζάντες των 18 ιντσών. Βελτιώσεις έγιναν όμως και στον κινητήρα, με την αλλαγή του στροβιλοσυμπιεστή, συνοδευόμενος από νέο intercooler, έχοντας ως αποτέλεσμα την αύξηση της ισχύος του κινητήρα στους 380 ίππους.

Η έκδοση αυτή δεν ήταν ταχύτερη από την έκδοση Nismo 400R, αλλά αποτέλεσε μια κορυφαία επιλογή στην κατηγορία των σπορ σεντάν αυτοκινήτων.

Οι κινητήρες που διέθετε η παραγωγή του R33 ήταν από 2000 κυνικά με 130 ίππους, 2500 κυβικά με 250 ίππους, 2600 κυβικά με 305 ίππους μέχρι 2800 κυβικά με 400 ίππους.

Δέκατη Γενιά

Nissan Skyline R34

Τον Μάιο του 1998 κυκλοφόρησε η δέκατη γενιά του Skyline, με την κωδική ονομασία HR/ER/BNR34, το οποίο έγινε γνωστό ως Skyline R34.

Στη νέα αυτή γενιά δόθηκε ιδιαίτερη έμφαση στον σπορ χαρακτήρα του αυτοκινήτου, αλλά και στην φιλικότητά του προς το περιβάλλον, παρουσιάζοντας ταυτόχρονα και έναν νέο κινητήρα, με την κωδική ονομασία RB25DET NEO.

Συνολικά 4 κινητήρες συνόδευαν το R34, με τον μικρότερο να βρίσκεται στα 2.000 cm³. O κινητήρας RB20E δεν χρησιμοποιήθηκε σε αυτή την γενιά, καθώς τη θέση του πήρε ένας παλαιότερος, ο RB20DE, που βελτιώθηκε προκειμένου να αντεπεξέλθει στις προσδοκίες του μοντέλου και ονομάστηκε RB20DE NEO.

Ο κινητήρας RB20DE NEO σε συνδυασμό με το 5-τάχυτο κιβώτιο ταχυτήτων, αποτέλεσε το πιο οικονομικό εξακύλινδρο Skyline που έχει κυκλοφορήσει μέχρι σήμερα.

Ο χωρητικότητας 2.5 λίτρων κινητήρας RB25 χρησιμοποιήθηκε σε αρκετές εκδόσεις του R34, είτε ως ατμοσφαιρικός, είτε σε συνδυασμό με στροβιλοσυμπιεστή, και απέδιδε από 200 (147 kW) έως 280 (206 kW) ίππους στην τούρμπο έκδοσή του.

Το πεντατάχυτο αυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων δεν χρησιμοποιήθηκε στη δέκατη γενιά του Skyline, ενώ τη θέση του πήρε ένα τετρατάχυτο κιβώτιο ταχυτήτων με Tiptronic για όλες τις εκδόσεις του R34 με αυτόματα κιβώτια.

Nissan Skyline R34 GT-R

Τον Ιανουάριο του 1999, ένα έτος μετά το ξεκίνημα της δέκατης γενιάς του Skyline, παρουσιάστηκε και η GT-R έκδοση του μοντέλου, που αποτέλεσε και την κορυφαία έκδοση του αυτοκινήτου, έχοντας υποστεί βελτιώσεις στο σασί, καθώς και σε άλλα σημεία.

Ο κινητήρας που χρησιμοποιήθηκε για το R34 GT-R ήταν ο RB26DETT, που δεν χρησιμοποιούνταν στις απλές εκδόσεις του αυτοκίνητου, και ήταν ο ίδιος κινητήρας που χρησιμοποιούσε και η προηγούμενη γενιά.

Ο κινητήρας αυτός σε συνδυασμό με δυο στροβιλοσυμπιεστές απέδιδε 332 ίππους και 39,2 kg ροπή, ενώ επίσημα το αυτοκίνητο απέδιδε 276 ίππους.

Το συνολικό μήκος του αυτοκινήτου ελαττώθηκε, ενώ πρωτοτυπία για τον εξοπλισμό του αποτέλεσε τότε η οθόνη 5,8 ιντσών, η οποία παρείχε επτά διαφορετικές ενδείξεις ζωτικές για τον κινητήρα, αλλά και στατιστικά όπως η πίεση του στροβιλοσυμπιεστή, θερμοκρασία νερού και λαδιών κ.α.

V-Spec I

Η έκδοση V-Spec I (Victory Specification) ήταν μια αναβαθμισμένη εκδοχή του απλού GT-R βελτιώνοντας ακόμα περισσότερο τις επιδόσεις του αυτοκίνητου.

Στην έκδοση V-Spec I δυο επιπλέον πληροφορίες προστέθηκαν στις ενδείξεις της οθόνης οι οποίες αφορούσαν τη θερμοκρασία του αέρα εισαγωγείς καθώς και τη θερμοκρασία των καυσαερίων. Αναβαθμισμένο ήταν επίσης και το σύστημα τετρακίνησης ATTESA, που ονομαζόταν στην εξελιγμένη μορφή του ATTESA E-TS Pro, ενώ στον στάνταρ εξοπλισμό ήταν και ένα διαφορικό περιορισμένης ολίσθησης Active LSD.

Διαφορετική ήταν και η ανάρτηση του V-Spec I, η οποία πλέον ήταν πιο σκληρή, ενώ σημαντικό ρόλο στην αεροδυναμική βελτίωση του αυτοκινήτου έπαιξαν οι διαχύτες αέρα, με τον πίσω να είναι εξ ολοκλήρου φτιαγμένος από ανθρακονήματα.

V-Spec II

Τον Αύγουστο του 2000, η Nissan παρουσίασε την έκδοση V-Spec II που αντικατέστησε την έκδοση V-Spec I. H διαφορά αυτής της έκδοσης σε σχέση με τον προκάτοχό του ήταν η ακόμα σκληρότερη ανάρτηση, καθώς και τα μεγαλύτερα δισκόφρενα.

Επιπλέον τα V-Spec ΙΙ ήταν εξοπλισμένα με καπό από ανθρακονήματα, σε αντίθεση με το καπό από αλουμίνιο που είχαν οι υπόλοιπες εκδόσεις. Εκτός από τις εξωτερικές και μηχανικές αλλαγές, βελτιώσεις υπήρξαν και στο εσωτερικό του αυτοκινήτου, με πιο εμφανή την αλλαγή χρώματος στην κεντρική κονσόλα και τα αλουμινένια πετάλια.

Τέλος τα καθίσματα πλέον έγιναν μαύρα, αντί γκρι που ήταν προηγουμένως.

M-Spec

Μια ακόμα ειδική έκδοση του R34 GT-R ήταν η M-Spec, όπου το M αντιπροσώπευε το αρχικό γράμμα του ονόματος του αρχιμηχανικού της Nissan Mizuno Kazutoshi.

Η έκδοση αυτή έμοιαζε πολύ με την V-Spec I έκδοση, πλην όμως είχε διαφορετικές ρυθμίσεις στην ανάρτηση, καθώς επίσης και δερμάτινο σαλόνι με θερμαινόμενα εμπρός καθίσματα.

V-Spec II/M-Spec Nür

Τον Φεβρουάριο του 2002, η Nissan έβγαλε μια τελευταία έκδοση του αυτοκινήτου, που ονομαζόταν Skyline GT-R V-spec II Nür και M-Spec Nür, ανάλογα με το ποια έκδοση είχε ως βάση το αυτοκίνητο.

Το όνομα Nür προερχόταν από τη Γερμανική πίστα Nürburgring, στην οποία εξελίχθηκε το αυτοκίνητο. Συνολικά 1.000 R34 GT-R Nür παρήχθησαν, εκ των οποίων τα 750 ήταν V-Spec II Nür, ενώ τα 250 ήταν M-Spec Nür.

Μηχανικά, η έκδοση αυτή ήταν εξοπλισμένη με μία βελτιωμένη εκδοχή του RB26DETT, που ήταν βασισμένη στον κινητήρα Ν1 που χρησιμοποιούνταν από την NISMO για αγώνες αυτοκινήτου.

Οι στροβιλοσυμπιεστές αντικαταστάθηκαν από μεγαλύτερους, στους οποίους αυξήθηκε και η πίεση, ενώ η φτερωτή του τούρμπο αντικαταστάθηκε με ατσάλινη, μεγαλώνοντας έτσι το turbo lag, αυξάνοντας όμως τις αντοχές του τούρμπο. Η αλλαγή αυτή έδωσε τη δυνατότητα στους ιδιοκτήτες να αυξήσουν επιπλέον την πίεση του τούρμπο με ασφάλεια, φτάνοντας έως και τους 450 ίππους.

Αλλαγές υπήρχαν και στο εσωτερικό του αυτοκίνητου, με τις ραφές της ταπετσαρίας να διαφέρουν από τη βασική έκδοση, ενώ νέο ήταν και το ταχύμετρο του αυτοκινήτου, το οποίο είχε πλέον μέγιστη ένδειξη τα 300 χλμ/ώρα.

Τέλος η ονομαστική ισχύς του κινητήρα ήταν σύμφωνα με την Nissan 276 ίπποι, ενώ στην πραγματικότητα ξεπερνούσε τους 330 ίππους από το εργοστάσιο παραγωγής.

Ν1

Όπως συνέβη και με τις προηγούμενες γενιές, έτσι και σε αυτή, με την παρουσίαση του R34 παρουσιάστηκε και η έκδοση R34 N1, μια έκδοση που είχε λάβει την απαραίτητη ομολογκασιόν προκειμένου να τρέξει σε αγώνες. Όπως και στη βασική έκδοση, και η έκδοση R34 N1 χρησιμοποιούσε για τους στροβιλοσυμπιεστές ρουλεμάν με μπίλιες (ball bearing).

Στα Ν1 είχε αφαιρεθεί όλο το περιττό βάρος, έχοντας αφαιρέσει το ABS, τον κλιματισμό, το ηχοσύστημα κ.α. Συνολικά παρήχθησαν μόλις 45 αντίτυπα του R34 N1, από τα οποία τα 12 χρησιμοποιήθηκαν από την Nismo για τους αγώνες Super Taikyu. Τα υπόλοιπα αυτοκίνητα πωλήθηκαν είτε σε διάφορες αγωνιστικές ομάδες είτε σε βελτιωτικούς οίκους.

Z-Tune

Το αρχικό σχέδιο του NISMO R34 GT-R Z-tune έγινε από την NISMO το 2002, την περίοδο δηλαδή που σταματούσε η παραγωγή του Skyline R34, ενώ το πρώτο R34 Z-Tune κατασκευάστηκε το 2003, χρησιμοποιώντας ως βάση ένα μεταχειρισμένο Skyline GT-R V-Spec II.

O κινητήρας που χρησιμοποιούσε η έκδοση αυτή, ήταν ο στάνταρ κινητήρας των GT-R (RB26DETT), ο οποίος όμως είχε τροποποιηθεί, έχοντας ως γνώμονα τις εμπειρίες της NISMO από τους αγώνες Le Mans και JGTC, φτιάχνοντας έτσι ένα αξιόπιστο και δυνατό σύνολο. Το μπλοκ του κινητήρα ενισχύθηκε, ενώ ο κυβισμός του κινητήρα ανέβηκε στα 2.8 λίτρα. Με τη βοήθεια μεγαλύτερων τούρμπο, αλλά και έχοντας ως σύμμαχο το εξαιρετικά ανθεκτικό μπλοκ, η ιπποδύναμη του κινητήρα έφτασε τους 500 ίππους. Ο κινητήρας αυτός έγινε γνωστός ως Ζ1.

ίγο καιρό μετά, η Nissan έδωσε την έγκριση να κατασκευαστούν 20 αυτοκίνητα Z-Tune για τον επετειακό εορτασμό της NISMO. Έτσι η NISMO αγόρασε είκοσι R34 GT-R V-Spec τα οποία είχαν λιγότερα από 29.000 χιλιόμετρα στο οδόμετρο προκειμένου να τα μετατρέψει σε R34 Z-Tune.

Τα αυτοκίνητα απογυμνώθηκαν τελείως, για να υποστούν τις σχετικές αλλαγές, ενώ το αμάξωμα του αυτοκινήτου φτιάχτηκε παρόμοιο με αυτό που χρησιμοποιούσε η NISMO στους αγώνες αυτοκινήτου. Πιο φαρδιά φτερά χρησιμοποιήθηκαν, προκειμένου να χωρέσουν οι φαρδύτερες ζάντες, ενώ το καπό πλέον είχε νέους αεραγωγούς. Το σασί του αυτοκινήτου ενισχύθηκε σε συγκεκριμένα σημεία, ενώ σε αρκετά σημεία έγινε και χρήση ανθρακονήματος. Ανασχεδιασμένα ήταν η ανάρτηση, το κιβώτιο ταχυτήτων, το σαζμάν, καθώς και άλλα μέρη του αυτοκινήτου, για να διασφαλιστεί η σωστή λειτουργία του αυτοκινήτου υπό συνθήκες καθημερινής οδήγησης, ενώ όλα τα Z-Tune ήταν σχεδιασμένα για να λειτουργούν οι κινητήρες τους μέχρι και το φάσμα των 8.000 στροφών ανά λεπτό.

Τα τούρμπο που χρησιμοποιήθηκαν ήταν από την Ιαπωνική εταιρία IHI και η ονομαστική ισχύς του κινητήρα ήταν 500 ίπποι. Ο κινητήρας αυτός έγινε γνωστός ως Ζ2.

Βελτιωμένη ήταν και η ανάρτηση, με το στήσιμο του αυτοκινήτου να αναλαμβάνει η Sachs, ενώ μόνο για την έκδοση αυτή η Brembo έφτιαξε ένα ειδικό σύστημα φρένων, γνωστό ως E brake system.

Όλα τα Z-Tune ήταν χειροποίητα, ενώ συνολικά είχαν προγραμματιστεί να κατασκευαστούν είκοσι R34 Z-Tune. Η παραγωγή τους όμως σταμάτησε στο 19ο όχημα + δύο πρωτότυπα οχήματα. Το χρώμα που επιλέχτηκε για τα Z-Tune ήταν ένα ξεχωριστό ασημί χρώμα με την ονομασία «Z-tune Silver», ενώ η τιμή του έφτασε ενίοτε ακόμα και στα 180.000 δολάρια, κάνοντάς το ένα από τα πιο ακριβά GT-R που κυκλοφόρησαν ποτέ.

Η παραγωγή του R34 διαθέτει κινητήρες από 2000 κυβικά με 155 ίππους, 2500 κυβικά 280 ίππους, 2600 κυβικά με 327 ίππους έως 2800 κυβικά με 500 ίππους.

Ενδέκατη Γενιά

Nissan Skyline V35

Το Nissan Skyline V35 κυκλοφόρησε στις 15 Ιουνίου του 2001 και ήταν σχεδιασμένο πάνω στην πλατφόρμα FM, την οποία χρησιμοποιούσε και το Nissan 350Z. Αρχικά ήταν διαθέσιμο μόνο σε Sedan έκδοση, ενώ αργότερα κυκλοφόρησε και η Coupe. Η νέα αυτή γενιά διέφερε σημαντικά, από τις προγενέστερές της, τόσο εμφανισιακά όσο και μηχανικά ενώ ήταν το πρώτο Skyline το οποίο κατασκευάστηκε προκειμένου να πουληθεί στις Η.Π.Α. το οποίο όμως πωλούνταν ως Infiniti G35 μέσω της θυγατρικής εταιρίας της Nissan στην Αμερική.

Σχεδιαστικά, το αυτοκίνητο απέκτησε πιο πολλές καμπύλες από τον προκάτοχό του. Με μήκος 4.675 mm και μεταξόνιο 2.850 mm ήταν ένα από τα μεγαλύτερα αυτοκίνητα της κατηγορίας του. Επίσης, τα χαρακτηριστικά στρογγυλά φώτα του Skyline δεν υπάρχουν σε αυτή τη γενιά. Τέλος, ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε και στην ποιότητα κατασκευής του αυτοκινήτου.

Μηχανικά, το αυτοκίνητο εξοπλιζόταν με κινητήρες V6 από 2,5 λίτρα έως και 3,5 λίτρα οι οποίο χρησιμοποιούσαν το σύστημα E-VTC(Electro-magnetic variable valve timing control) καθώς και το τότε νέο σύστημα άμεσου ψεκασμού καυσίμου της Nissan έχοντας έτσι καλύτερη απόδοση και μεγαλύτερη οικονομία καυσίμου σε σχέση με τους κινητήρες RB. H μικρότερη έκδοση του μοντέλου με την ονομασία 250GT εφοδιαζόταν με τον VQ25DD ο οποίος απέδιδε 215 ίππους και 27 kg ροπή ενώ η μεγαλύτερη με την ονομασία 350GT Coupe χρησιμοποιούσε τον κινητήρα VQ35DE ο οποίος απέδιδε 280 ίππους και 36 kg ροπή.

Επίσης, η μηχανή του αυτοκινήτου είχε τοποθετηθεί πίσω από τον μπροστινό άξονα, προκειμένου να έχει καλύτερη κατανομή βάρους. Η κίνηση αυτή της Nissan απέδωσε, επιτυγχάνοντας κατανομή βάρους 52% εμπρός και 48% πίσω, πολύ κοντά δηλαδή στην ιδανική αναλογία 50-50.

Οι επιλογές στη μετάδοση του Skyline ήταν τρεις: 5-τάχυτο σειριακό, 6-τάχυτο αυτόματο και 8-τάχυτο CVT (Continuously Variable Transmission), ενώ η κίνηση μεταφερόταν είτε μόνο στους πίσω είτε και στους τέσσερις τροχούς, ανάλογα με την έκδοση. Η κορυφαία έκδοση του αυτοκινήτου, η 350GT, χρησιμοποιούσε επίσης και το εξελιγμένο σύστημα τετρακίνησης ATTESA-ETS.

Ανασχεδιασμός υπήρξε όμως και στην ανάρτηση, μειώνοντας το μη αναρτώμενο βάρος κατά 25%. Επίσης, νέες εφαρμογές στα ελατήρια και τις αναρτήσεις μείωσαν τις τριβές κατά 70% συγκριτικά με τον προκάτοχό του, βελτιώνοντας συνολικά την οδική συμπεριφορά του οχήματος.

Η παραγωγή του G35 διέθετε κινητήρες από 2500 κυβικά με 215 ίππους, 3000 κυβικά με 260 ίππους έως 3500 κυβικά με 280 ίππους.

Δωδέκατη γενιά

Το Skyline 12ης γενιάς κυκλοφόρησε στην αγορά υπο την μορφή Sedan στις 11 Νοεμβρίου του 2006. Το 2007 ακολούθησε η κυκλοφορία του υπο την μορφή Coupe. Το μοντέλο αυτό αρχικά ήταν διαδεδομένο προς αγορά μόνο στην Ιαπωνία ως οικογενειακό. Στην Αμερική ήταν διαθέσιμο απο το 2007 ως Infiniti G35.

Πρωτοεμφανίστηκε το 2007 για να κυκλοφορήσει ως μοντέλο του 2008 και αποτελούσε την Ιαπωνική έκδοση του Infiniti G37 Coupe. Ακολούθησαν υποεκδόσεις του νεου μοντέλου όπου διέφεραν προς το μέγεθος των ελαστικών. Η αρχική έκδοση φορούσε ελαστικά 18 ιντσών με τις επόμενες να φέρουν την διάσταση των 19 ιντσών. Επιπλέον, η έκδοση Sedan ήταν η αποκλειστικότητα των Infiniti G25 και G35 με την κατάληξη που ήταν όμοια με αυτή του κουπέ.

Τον Νοέμβριο του ίδιου έτους (2007) κυκλοφόρησε η επετειακή έκδοση 50th Limited η οποία διήρκησε μέχρι τα τέλη Μαρτίου του 2008. Η 55th Limited κυκλοφόρησε το 2011 για δυο χρόνια. Η αγορά και των δυο ήταν δυνατή να γίνει μόνο στην Ιαπωνία.

Επίσης, υπέστησαν τρείς ανανεώσεις σε όλες τις μορφές και στην Crossover έκδοση.

Δέκατη τρίτη γενιά V37

Το Nissan Skyline (V37) είναι η σχετική εξέλιξη του Infiniti Q50 μετατρέποντας επ'αυτομάτως πλέον το όνομα που χάραξε μια αγωνιστική πορεία σε ένα πολυτελές όχημα. Σχεδιαστής είναι ο Τζοελ Μπάεκ και η συναρμολόγηση του έγινε στην φυσική έδρα του Skyline, στο Τοσίτζι. Η κυκλοφορία του είναι αποκλειστική όσον αφορά, την μορφή του η οποία ειναι τετράπορτη Sedan με έναν κινητήρα των 3,5 λίτρων συνοδευόμενος με 7-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο και έναν ηλεκτροκινητήρα (HM34). H παραγωγή της δέκατης τρίτης γενιάς κυκλοφορεί σε παγκόσμιο επίπεδο πλέον με την πρώτη να είναι στην Ιαπωνία τον Φεβρουάριο και σε παγκόσμια κλίμακα τον Ιούνιο του ίδιου έτους.

Μέχρι στιγμής οι εκδόσεις που έχουν κυκλοφορήσει είναι οι εξής:

Skyline Cool Exclusive (2014-)

Skyline 60th Limited (2016-)

ΝΙΚΕΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΩΝ SKYLINE

Prince Skyline 2000GT-B

2η-6η θέση στο Δεύτερο GP Ιαπωνίας το 1964

Nissan Skyline GT-R PGC10

33 νίκες σε αγώνες σε λιγότερο από 2 χρόνια, ενώ είχε 50 νίκες μέχρι το 1972,

ρεκόρ που ακόμα δεν έχει καταρριφθεί.

Nissan Skyline 2000RS DR30

Στο Australian Manufacturers' Championship το 1987 κέρδισε την πρώτη θέση.

Nissan Skyline R32 GT-R

Καταρρίπτεται το ρεκόρ στη Πίστα Nürburgring από 8 λεπτά και 45 δευτερόλεπτα που κατείχε μία porsche 944, στα 8 λεπτά και 20 δευτερόλεπτα.

Calsonic Skyline

Το 1990, πήρε Calsonic Skyline πήρε την πρώτη θέση στον κατατακτήριο αγώνα Japanese Touring Car Championship, καταρρίπτοντας ταυτόχρονα και το ρεκόρ πίστας κατά 2 δευτερόλεπτα. Την πρώτη θέση κράτησε και στον αγώνα, κάνοντας έτσι μια εντυπωσιακή αρχή. Το 1991, Τα toyota supra και Ford sierra, μη μπορώντας να ανταγωνιστούν το Skyline, παραιτήθηκαν, κερδίζοντας έτσι το πρωτάθλημα. Το ίδιο έγινε και το 1992 και το 1993, όπου ήταν και η τελευταία συμμετοχή του σε αγώνες.

Συνολικά, 29 νικηφόροι αγώνες και 4 πρωταθλήματα.

ZEXEL SKYLINE R32

Από το 1991 μέχρι το 1997 είχε 50 νίκες σστο πρωτάθλημα N1/Super Taikyu.

Skyline R32 GT-R

Συμμετείχε για πρώτη φορά και στον αγώνα Spa 24 hours έναν αγώνα ο οποίος διεξάγονταν στο Βέλγιο το 1990. Τρία από αυτά συμμετείχαν στον εικοσιτετράωρο αγώνα, παίρνοντας τις πρώτες τρεις θέσεις. Το 1991, στο ίδιο πρωτάθλημα, πήρε την πρώτη θέση, διαφορά 21 γύρων από τα φαβορί BMW M3 και Porsche 911 Carrera.

Στο Grand Prix Macau Guia το 1991 κέρδισε τη δεύτερη θέση, λόγω αλλαγής κανονισμών οδηγούσε με 140 κιλά περισσότερο.

Το 1993 συμμετείχε στο All Japan Grand Touring Car Championship παίρνοντας το πρωτάθλημα ενα R32 της JAF-GT-spec.

Το 1994 συμμετείχε στο ίδιο πρωτάθλημα, όπου στέφτηκε πρωταθλητής νικώντας ένα Toyota supra 4ης γενιας, Porsche 962C και Ferrari F40.

Το 1993 συμμετείχε στο Pikes Peak International Hillclimb κερδίζοντας την πρώτη θέση.

Το 2006 συμμετείχε στο Ιαπωνικό πρωτάθλημα drift D1GP τερματίζοντας στο τελευταίο αγώνα δεύτερο.

Το 1990, το R32 GT-R εισήχθη στο Αυστραλιανό πρωτάθλημα αυτοκινήτου κερδίζοντας το Bathurst 1000 τα έτη 1991 και 1992, παρόλο που αντιμετώπισε αρκετές δυσκολίες έχοντας επιπρόσθετο βάρος 100 κιλών το 1991, λόγω ποινών και προβλήματα στο τούρμπο το 1992.

Tο R32 GT-R κέρδισε το Australian Touring Car Championship για δύο συνεχόμενα έτη, 1991 και 1992.

Tο 1991, κέρδισε το Australian Endurance Championship ένα Nissan Skyline R32.

To 1991, νικητής του Australian Manufacturers Championship στέφτηκε ενα Nissan Skyline R32.

Το 1992, ενα R32 GT-R κέρδισε το Ισπανικό πρωτάθλημα αυτοκινήτου Spanish Touring Car Championship προσθέτοντας μια ακόμη νίκη στην αγωνιστική ιστορία του Nissan Skyline.

Nissan Skyline R33 GT-R

Το πρωτάθλημα All Japan Grand Touring Car Championship για το έτος 1995 κατέκτησε ένα Calsonic Skyline.

Το 1998 στο ίδιο πρωτάθλημα, κέρδισε το ίδιο αυτοκίνητο τον πρώτο και τον τρίτο γύρο.

Το 1999, ένα R33 GT-R συμμετείχε στον αγώνα αντοχής στην πίστα του Nurburgring τερματίζοντας στην 6η θέση, την καλύτερη θέση που έως τότε είχε πάρει Ιαπωνικό αυτοκίνητο.

Την ίδια χρονια, κέρδισε το πρωτάθλημα High Performance Showroom Stock.

Nissan Skyline R34 GT-R

Το 1999 κέρδισε την πρώτη θέση, αντιμετωπίζοντας Toyota Supra και Honda Nsx, ένα Pennzoil NISMO GT-R. Το 2000 κέρδισε δύο αγώνες αλλά όχι το πρωτάθλημα. Το 2001 ένα Xanavi Nismo R34 GT-R πήρε την πρώτη θέση.

Το 2003 ήταν η τελευταία χρονιά που συμμετείχε στο πρωτάθλημα, με πολλές συμμετοχές, νικώντας μόνο τέσσερις από τους οχτώ αγώνες του πρωταθλήματος.

Το 2002, ένα Nissan Skyline R34 συμμετείχε σε έναν από τους σκληρότερους αγώνες αντοχής στην πίστα Nurburgring, μια πίστα 25 χιλιομέτρων γεμάτη δύσκολες στροφές, όπου μπορούν να διαγωνιστούν μέχρι και 200 αυτοκίνητα ταυτοχρόνως.

Το Falken GT-R που διαγωνίσθηκε εκείνη την χρονιά, ήταν βασισμένο στο Super Taikyu-Spec Skyline GT-R (R34) το οποίο είχε βελτιωθεί σύμφωνα με τις ανάγκες του αγώνα.

Για να αντιμετωπίσει τα θηρία Dodge Viper και Porsche, εξοπλίστηκε με έναν V6 κινητήρα καταφέρνοντας να τερματίσει 5ο στη γενική βαθμολογία και ταυτόχρονα κατακτώντας και την καλύτερη θέση που είχε πάρει μέχρι τότε Ιαπωνικό αυτοκίνητο.