Ενας αμερικανος λιγο πιο... σπανιος και ξεχωριστος!
- speednick
- Dec 29, 2019
- 3 min read

Πριν από όλα, να πω μόνο πως έχουν κατασκευαστεί μόνο 200 από αυτά στον κόσμο!
Χαμηλό, όμορφο και απίστευτα σταθερό, το «όπλο» της Φορντ για τους αγώνες του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Ράλλυ είναι το RS 200, ένα αυτοκίνητο που δεν αποκλείεται ν' ανατρέψει ακόμα και τα πιο προσεκτικά στρωμένα σχέδια.
Κι ενώ όλοι ήταν ήσυχοι με τα τετρακίνητα αυτοκίνητα τους να που παρουσιάζεται ένα λευκό, χαμηλό, φαρδύ διθέσιο σπορ αυτοκίνητο που ακούει στο όνομα Φορντ RS 200 και ανατρέπει τις καλύτερες των προβλέψεων. Ιδιαίτερη εντύπωση έκανε η ανάρτηση του αυτοκινήτου στον ανώμαλο δρόμο.

Ο οδηγός κάθεται χαμηλά, πολύ κοντά στο έδαφος, μέσα σε ένα τεράστιο μπάκετ που δεν αφήνει περιθώρια για εγκάρσια μετακίνηση του σώματος. Το αυτοκίνητο είναι τόσο χαμηλό ώστε δεν μπορέσαμε να μην ξαναφέρουμε στο νου τις παλιές όμορφες Αlpine. To RS200 υποστρέφει ελαφρά καθώς μπαίνει σε μια στροφή αλλά μετά επιταχύνει μ' ένα σχεδόν αφύσικο τρόπο προς την έξοδο καθώς ο οδηγός πατάει το πόδι του στο γκάζι και στέλνει στο δρόμο τους 250 - μόνο - ίππους του αυτοκινήτου παραγωγής. Η ταχύτητα του αυτοκινήτου δεν είναι μεγάλη αλλά η στάση του είναι χαρακτηριστική. Το RS 200 περνάει από τις στροφές με ελάχιστο «θόρυβο» και πολύ λίγο θέαμα χωρίς παρ' όλα αυτά να είναι αργό.
Το ίδιο το αυτοκίνητο όμως στεκόταν πολύ καλά παρ' όλη την απάνθρωπη χρήση που το είχαν υποβάλει.
Δεν ήταν γρήγορο λόγω κινητήρα (οι εκδόσεις ράλλυ θα πρέπει να έχουν κινητήρες που θ' αποδίδουν τουλάχιστον 400-430 ίππους) αλλά λόγω ανάρτησης και, φυσικά, κίνησης και στους τέσσερις τροχούς και ελαστικών.

To RS200 είναι το πνευματικό παιδί δύο γνωστών και μη εξαιρετέων «μάγων» της Αγγλικής σχολής αγώνων, του Τόνι Σάουθγκειτ και του Τζον Γουίλερ. Ο πρώτος σχεδίασε το πλαίσιο, ο δεύτερος τα μηχανικά τμήματα. Στην προσπάθειά του να επιτύχει τη στροφική ακαμψία που είναι απαραίτητη ιδιότητα ενός φέροντος πλαισίου αλλά συνάμα να κρατήσει το βάρος χαμηλά και την ασφάλεια των επιβατών ψηλά, ο Σάουθγκειτ χρησιμοποίησε όλα τα σύγχρονα υλικά που έχουν στη διάθεσή τους οι μηχανικοί. Έτσι, η «μπανιέρα», δηλαδή το δάπεδο, τα πλαϊνά μέχρι το σημείο των θυρών, το εμπρός και το πίσω μέρος είναι κατασκευασμένα από αεροπορικό «σάντουιτς» αλουμινίου το οποίο όμως στο κάτω μέρος αυτό που έρχεται σε επαφή με τις πέτρες και τα χώματα έχει επένδυση από λεπτό αλλά πολύ γερό ατσάλι. Το τούνελ μέσα απ' το οποίο περνάει ο κεντρικός άξονας που μεταφέρει την κίνηση στους εμπρός και πίσω τροχούς είναι καλυμμένο με ένα στρώμα ανθρακονημάτων ενώ το εξωτερικό τμήμα της «μπανιέρας» είναι καλυμμένο από υαλοβάμβακα, ανθρακονήματα και κεβλάρ!

Πίσω απ' τις θέσεις του οδηγού και του συνοδηγού βρίσκεται ο τετρακύλινδρος, αλουμινένιος κινητήρας Κόσγουερθ BDT με δεκαέξι βαλβίδες που χρησιμοποιήθηκε - αν θυμάστε - στο άτυχο RS 1700Τ, το αυτοκίνητο που πολύ σωστά «σκότωσε» ο Στιούρτ Τέρνερ προκειμένου να προχωρήσουν οι μηχανικοί με τη σχεδίαση ενός προηγμένου αυτοκινήτου Ράλλυ όπως είναι το RS200. Ο κινητήρας των 1800 κ.εκ. αποδίδει, με υπερσυμπίεση, 250 ίππους. Όπως και στα άλλα αυτοκίνητα ράλλυ έτσι και στο RS200 υπάρχουν διαφορικά συνεκτικής ζεύξης τύπου Φέργκιουσον. Σε αντίθεση με τ' άλλα αυτοκίνητα το RS 200 δίνει στον οδηγό τη δυνατότητα να αλλάζει την παροχή της κίνησης από τους τέσσερις στους δύο τροχούς με το απλό τράβηγμα ενός διακόπτη. Η ιδέα πίσω απ' αυτήν την επιλογή είναι, ότι η κίνηση στους τέσσερις τροχούς επιτρέπει στο αυτοκίνητο να κινείται πιο γρήγορα στο χώμα ενώ η κίνηση στους δύο τροχούς είναι καλύτερη για την οδήγηση στις ασφάλτινες ειδικές διαδρομές.

Το κιβώτιο των πέντε ταχυτήτων, το κεντρικό διαφορικό και ο επιλογέας της κίνησης στους 4/2 τροχούς βρίσκονται μέσα σ' ένα κοινό με το στροφαλοθάλαμο κάλυμμα (όπως στο 205Τ16) που αποτελεί «συνέχεια» του κινητήρα. Πράγματι, το RS είναι το ομορφότερο αυτοκίνητο του Γκρουπ Β αυτήν τη στιγμή. Αν μάλιστα επιχειρήσει κανείς να το συγκρίνει με το Audi quattro και τη Lancia S4 τότε το RS σίγουρα κερδίζει το διαγωνισμό της ομορφιάς. Πρώτη εντύπωση το τιμόνι που ήταν τοποθετημένο σχετικά «ψηλά» σε σχέση με τη θέση που παίρνει το σώμα του οδηγού. Δεύτερη η μορφή και η θέση του μοχλού αλλαγής ταχυτήτων. Ο μοχλός είναι πολύ κοντός, κάπου 9 εκατοστά και φαίνεται να βγαίνει λοξά απ' το. κιβώτιο. Κρατάει στις στροφές τόσο καλά όσο ένας εξαιρετικός οδηγός. Πράγματι, το RS στρίβει χωρίς καθόλου κλίση, χωρίς φανερά σημάδια υποστροφής ή υπερστροφής τουλάχιστον στις ταχύτητες που αυτός ο δημοσιογράφος το οδηγούσε.
Άραγε πως να ακούγεται από μέσα αυτό το πείραμα;
(Βίντεο από το κανάλι στο youtube
)
Πηγές:
Comments