Ο πρώτος συγγραφέας της ιστορίας του rally(Autobianchi A112)

O Abarth αγόρασε μερικά Α112 για να τα προετοιμάσει, και το 1970 παρουσίασε την πρόταση του στο Μικρό Σαλόνι Σπορ Αυτοκινήτου (Saloncino dell’Auto Sportiva), στο περιθώριο του Σαλονιού Αυτοκινήτου του Τορίνο. Η ιδέα ήταν απλή και ουσιαστικά πάτησε πάνω στη συνταγή του John Cooper, αφού το μικρό Α112 δεν είχε ιδιάιτερες διαφορές στο αμάξωμα, πέρα απο ξεχωριστούς χρωματικούς συνδυασμούς και τα μεγαλύτερα μετατρόχια, αλλά κάτω απο καπό επεδείκνυε όλη την τεχνογνωσία της αγωνιστικής ομάδας της Abarth.

Ο μικρός κινητήρας του Autobianchi χάρις, μεταξύ άλλων, στην κεφαλή τύπου Radial της Abarth έφτασε σε απόδοση τους 107 ίππους, 63 παραπάνω απο τους εργοστασιακούς 44 του μικρού chic αυτοκινήτου πόλης, ένα αστρονομικό νούμερο για την εποχή και τον κυβισμό του. Σκοπός του Abarth ήταν να πείσει την Fiat να του διαθέσει σε προνομιακή τιμή αμαξώματα και να παράξει τα ιδιαίτερα μηχανικά μέρη, ώστε να διαθέσει μια μικρή σειρά αυτοκινήτων σε ενθουσιώδης πελάτες που θα ήθελαν να συνεχίσουν με τα χρώματα του Σκορπιού μετά απο τα θρυλικά παράγωγα του Fiat 600.

H Fiat δεν ενέδωσε αλλά οι διοικούντες κράτησαν την ιδέα για να την εφαρμόσουν, στα δικά τους μέτρα βέβαια, αργότερα. Αυτό έγινε μόλις μετά απο μερικούς μήνες, αφότου δηλαδή ο κολοσσός απο το Τορίνο απέκτησε την μικρή εταιρεία του Abarth και ο Carlo ανέλαβε, με ρόλο συμβούλου, να βοηθήσει στην εξέλιξη της έκδοσης παραγωγής του επερχόμενου Autobianchi Abarth A112 που θα τα έβαζε με το Mini Cooper Mk3.

Παρόλα αυτά η Abarth έφερε σημαντικές διαφορές αφού ο κυβισμός ανέβηκε απο τα 903 στα 982 κ.εκ. με τη άυξηση της διαδρομής απο 68 σε 74 χλστ, ο στρόφαλος ήταν νέος και απο διαοφρετικό υλικό, η συμπίεση αυξήθηκε στο 10:1, τοποθετήθηκε πιο άγριος εκκεντροφόρος, διαφορετικά έδρανα βαλβίδων και διπλό καρμπυρατέρ. Επίσης διέθετε μεγαλύτερες δαγκάνες φρένων εμπρός με υποβοήθηση και την απαραίτητη διπλή εξάτμιση της Abarth. Μετά απο μερικούς μήνες τοποθετήθηκε ψυγείο λαδιού που αντικατέστησε το κάρτερ με τις ψύκτρες. Μεγάλη εντύπωση προκάλεσε εκείνη την εποχή και η πολύ μεγάλη εξοικονόμηση καυσίμου, -15%, που κατέγραφε το Α112 Abarth έναντι της βασικής έκδοσης.

Το αμάξωμα ξεχώριζε απο το αποκλειστικά κόκκινο χρώμα και το μάυρο ματ καπό με την μάυρη ματ φάσα που ξεκινούσε κάτω απο τον μπροστινό προφυλακτήρα και συνέχιζε στο πλάι και πάνω απο τα τόξα των τροχών ενώ στο ίδιο χρώμα ήταν βαμμένη και η περιοχή γύρω απο τα πίσω φώτα. Επιπλέον διέθετε διαφορετικές ζάντες, μάσκα με επιθετική σχεδίαση και το μεγάλα γράμματα AUTOBIANCHI ABARTH, ενώ στο εσωτερικό υπήρχε πλουσιότερος πίνακας οργάνων, μπάκετ καθίσματα με ενσωματομένο προσκέφαλο και δερμάτινο σπορ τιμόνι με τρία μπράτσα.

Ήρθε το 1979 και η σημαντικότερη αλλαγή είναι στο κιβώτιο ταχυτήτων 5 σχέσεων και ο πιο προσεγμένος διάκοσμος με καλύτερα υλικά και πιο πολυτελής αίσθηση. Ο στάνταρ εξοπλισμός είναι πιο πλούσιος και το στήσιμο του αυτοκινήτου ρέπει περισσότερο προς την άνεση σε σχέση με το παρελθόν.

Πριν τη Lancia Delta, η Autobianchi Α112 σάρωσε τον κόσμο του rally. Οι Ιταλοί είχαν και έχουν μεγάλη εμπειρία στους αγώνες. Πώς όμως ακουγόταν αυτο το μικρό θηρίο;

(Βίντεο από το κανάλι Davide Cironi Drive Experience)

Μπορείτε επίσης να πείτε τη δική σας άποψη για το αυτοκίνητο που διαθέτετε η να προτείνετε κάποιο αυτοκίνητο να μπει στο "History of racing"". Στείλτε στο tritsnik@gmail.com ΤΩΡΑ!!